Թոռնիկս արձակուրդներին մի քանի օրով եկավ մեր տուն, իսկ վերադառնալուց հետո ծնողներին ասել էր, որ իրեն սոված ենք պա-
հել․․․Երբ երեխաները մեծացան, ընդունվեցին բուհ և տեղափոխվեցին քաղաք:Ավարտելուց հետո մնացին այնտեղ։ Նրանք մեզ շատ
հազվադեպ են այցելում։ Ավագ դուստրս ու որդիս ապրում են մայրաքաղաքում։
Իսկ կրտսերս մեզնից 400 կմ հեռավորության վրա է, ուստի ավելի հաճախ է գալիս մեզ մոտ։ Սպասեցինք, որ նրանք գան ամանորյա
տոներին, բայց երեխաներն ասացին, որ գնալու են իրենց ընկերների մոտ, իսկ թոռանը մեզ մոտ են թողնելու։ Մենք շատ էինք պատ-
րաստվում նրա գալուն։Մենք հիմնականում ուտում ենք այն, ինչ աճում է մեր այգում, այն ինչ հնարավոր է լինում պատրաստել. պել-
մենիներ, տարբեր ապուրներ, ձավարեղեն, կարտոֆիլ, կաթնաշոռ և այլն։ Մսի համար ունենք միայն այծի միս։
Մեծ քանակությամբ այծեր ենք պահում, որոնք մեզ ապահովում են կաթով, կաթնաշոռով, թթվասերով, պանիրով։ Թոռնիկիս համար
թխեցի կարկանդակներ, խմորեղեն, բլիթներ։ Թոռնիկիս համար քաղցրավենիք, հյութեր, մրգեր գնեցինք: Նա 13 տարեկան է։ Բայց
արի ու տես թոռնիկս շատ դ ժգոհ մնաց մեր ընդունելությունից:Նա դստերս գանգատվեց, որ ստիպել ենք եղնիկի միս ուտել,կաթ խը-
մել, որից տհաճ հոտ է գալիս, և երբեք ուրիշ բանով չենք կերակրել։
Դուստրս զանգեց ու սկա նդալ սարքեց, ինձ մե ղադրեց նրանում, որ ես փչացրել եմ իր որդու տոները: Ես աղջկաս ուղարկեցի նկար-
ներ, թե ինչ էի պատրաստել: Ես բոլորն ունեի: Ես սիրում եմ զրուցել կանանց հետ խոհարարական չաթում և միշտ լուսանկարել իմ
ուտեստները: Պատասխան չկար, աղջիկս ինձ ամենուր սեւ ցուցակի մեջ էր գցել։ Ես չեմ հասկանում, թե ինչու թոռնիկս այդպես վար
վեց։
