Ամեն անգամ սկեսուրս գալիս է մեր տուն և անտեղի վեճեր սարքում․ Այս անգամ էլ հողաթափերը պատճառ դարձան․ Էլ չեմ դիմա-
նում, չգիտեմ ինչ անեմ․․․Ես շատ ընկերասեր ընտանիք ունեմ։ Ես ու ամուսինս սիրում ենք միմյանց։ Հիմա ամեն կին չէ, որ կարող է
պարծենալ դրանով։ Մենք միայն մեկ խնդիր ունենք, որի պատճառով մեր ընտանիքում վե ճեր են լինում: Դրանք իմ սկեսուրի կանոն-
ներն են, որոնք նա տարածում է մեր տանը։
Սկեսուրս ապրում է մեր բնակարանից քսան րոպե հեռավորության վրա և շաբաթը երկու-երեք անգամ գալիս է մեզ մոտ։Այս օրերին
կ ռիվներ են լինում: Նա սովոր է թելադրել իր կանոնները։ Նա ցանկանում է, որ բոլորը լսեն իրեն և անեն այնպես, ինչպես ինքն է ա-
սում, իր համար բոլորովին կարևոր չէ, թե ում տանն է նա և ով է դրա ղեկավարը:
Ամեն անգամ ստուգում է, թե արդյոք ամեն ինչ մաքուր է և կոկիկ և նույնիսկ եթե ամեն ինչ կատարյալ է, նա բո ղոքելու բան կգտնի։
Մի խոսքով, սիրում է բոլորին դի տողություններ անել։Նույնիսկ երբեմն նա գ ոռում է ինձ վրա, չնայած ես նրա աղջիկը չեմ, որ ինձ
հետ այդպես խոսի: Մայրս ինձ միշտ հանգիստ բացատրում էր ամեն ինչ, նրա ձայնն ինձ վրա երբեք չէր բարձրանում։
Եվ հետո մի կին եկավ և սկսեց անել մի բան, որը նույնիսկ մայրս չէր անում։Նա ամենշատը խոսում է հողաթափեր հագնելու համար:
Նա չի սիրում, նա ա տում է և շատ կա տաղում է, երբ ես և ամուսինս տանը ման ենք գալիս առանց հողաթափերի։ Նա ոչ միայն երե
խաներին է նա խատում, այլև գո ռում է ինձ վրա և ասում, որ օրինակ վերցնեմ ամուսնուցս, չնայած ամուսինս նույնպես տանը քայ
լում է առանց հողաթափերի։
Ես ամբողջ կյանքում սովոր եմ քայլել առանց հողաթափերի: Ինչն է խնդիրը, չեմ հասկանում։ Մեր տանը հատակը միշտ մաքուր է և
նույնիսկ տաք գորգ է փռած։Ես կարող եմ հողաթափեր հագնել, սա խնդիր չէ, գլխավորն այն է, որ նրա կշտ ամբանքները վերջանան
դրանով։
Ամեն անգամ սկեսուրս գալիս է մեր տուն և անտեղի վեճեր սարքում․ Այս անգամ էլ հողաթափերը պատճառ դարձան․ Էլ չեմ դիմա-
նում, չգիտեմ ինչ անեմ․․․Ես շատ ընկերասեր ընտանիք ունեմ։ Ես ու ամուսինս սիրում ենք միմյանց։ Հիմա ամեն կին չէ, որ կարող է
պարծենալ դրանով։ Մենք միայն մեկ խնդիր ունենք, որի պատճառով մեր ընտանիքում վե ճեր են լինում: Դրանք իմ սկեսուրի կանոն-
ներն են, որոնք նա տարածում է մեր տանը։
Սկեսուրս ապրում է մեր բնակարանից քսան րոպե հեռավորության վրա և շաբաթը երկու-երեք անգամ գալիս է մեզ մոտ։Այս օրերին
կ ռիվներ են լինում: Նա սովոր է թելադրել իր կանոնները։ Նա ցանկանում է, որ բոլորը լսեն իրեն և անեն այնպես, ինչպես ինքն է ա-
սում, իր համար բոլորովին կարևոր չէ, թե ում տանն է նա և ով է դրա ղեկավարը:
Ամեն անգամ ստուգում է, թե արդյոք ամեն ինչ մաքուր է և կոկիկ և նույնիսկ եթե ամեն ինչ կատարյալ է, նա բո ղոքելու բան կգտնի։
Մի խոսքով, սիրում է բոլորին դի տողություններ անել։Նույնիսկ երբեմն նա գ ոռում է ինձ վրա, չնայած ես նրա աղջիկը չեմ, որ ինձ
հետ այդպես խոսի: Մայրս ինձ միշտ հանգիստ բացատրում էր ամեն ինչ, նրա ձայնն ինձ վրա երբեք չէր բարձրանում։
Եվ հետո մի կին եկավ և սկսեց անել մի բան, որը նույնիսկ մայրս չէր անում։Նա ամենշատը խոսում է հողաթափեր հագնելու համար:
Նա չի սիրում, նա ա տում է և շատ կա տաղում է, երբ ես և ամուսինս տանը ման ենք գալիս առանց հողաթափերի։ Նա ոչ միայն երե
խաներին է նա խատում, այլև գո ռում է ինձ վրա և ասում, որ օրինակ վերցնեմ ամուսնուցս, չնայած ամուսինս նույնպես տանը քայ
լում է առանց հողաթափերի։
Ես ամբողջ կյանքում սովոր եմ քայլել առանց հողաթափերի: Ինչն է խնդիրը, չեմ հասկանում։ Մեր տանը հատակը միշտ մաքուր է և
նույնիսկ տաք գորգ է փռած։Ես կարող եմ հողաթափեր հագնել, սա խնդիր չէ, գլխավորն այն է, որ նրա կշտ ամբանքները վերջանան
դրանով։
