Լիլիան անհամբեր սպասում էր այս պահին։ Մի ամբողջ շաբաթ նա պատկերացնում էր, թե ինչպես են իրեն փոքրիկ դուստր նվիրելու։ Սակայն մոր սի րտն իր տեղում չէր, ինչ-որ բան այն չէր և նա դա զգում էր։ Ահա եկավ բո ւժքույրն ու նրան տվեց բարուրի մեջ փաթաթված երեխային: Սակայն Լիլիան անմիջապես հասկացավ, որ նա իր դուստրը չէ։Լիլիան որոշեց մերկացնել աղջկան։ Նյա րդայնացած բո ւժքույրը կկոցեց աչքերը, իսկ հետո խստորեն ասաց.
— Կան ևս հինգ մայրեր, որոնք սպասում են դուրս գրվելուն, իսկ դուք վա տնում եք իմ ժամանակը։ Այս ընթացքում Լիլիան արդեն մերկացրել էր երեխային ու նայեց այդ բո ւժքրոջը: -Իսկապես կարծում էիր, որ ես չեմ կարողանա տղային աղջկանից տարբերել: Իմն աղջիկ է: Պահանջում եմ, որ անմիջապես բերեք։ Ես ձեզ մեկ րոպե եմ տալիս, այլապես կարող եք այլ աշխատանք փնտրել,- գոռաց կատաղած Լյուդմիլան։
Վա խեցած բո ւժքույրը վազեց ինչ-որ տեղ: Հինգ րոպե անց նա վերադարձավ, բայց ոչ միայնակ: Նրա հետ եկավ գլխավոր բ ժիշկը և բացատրեց կատարվածը։ Պարզվեց, որ այս տղան էլ է դուրս գրվել, ավելի ճիշտ՝ մա նկատուն պիտի տանեին։ Սխալ է եղել, և երեխաներին շփոթել են:Լիլիլան որոշել է այս իրավիճակի մասին չպատմել հարազատներին, քանի որ չէր ուզում փ չացնել տոնը։ Սակայն ամբողջ օրը կինը մտածում էր փոքրիկ տղայի մասին,
ով մնացել էր միայնակ, առանց խնամքի։Չդիմանալով ծանր մտքին նա ար տասվեց։ Ամուսինն անմիջապես շտապեց հանգստացնել նրան և հարցնել, թե ինչ է պատահել։ Իսկ կինն ասաց… Մեկ ամիս անց փոքրիկ տղան քրոջ հետ պառկած էր օրորոցում։ Լիլիայի ծնողները յոթերորդ երկնքում էին, քանի որ այժմ նրանք ոչ միայն թոռնուհի ունեին, այլև թոռ։
