ՈՒզում եմ կիսվել մի պատմությամբ, տեղի է ունեցել մոտ մի տարի առաջ, մեր գյուղում։Անին 18 տարեկան էր, երբ իմացավ, որ հղի է։ Արմանը, նրա առաջին սերը և երեխայի հայրը, անբարեխիղճ երիտասարդ էր, իմանալով ընկերուհու հղիության մասին՝ հեռացավ գյուղից։Բայց Անիի հղիության մասին լուրը հասավ Արմանի մորը, և նա՝ ի տարբերություն որդու, անտերբեր չմնաց և որոշեց օգնել աղջկան։
Գայանեն իր տուն կանչեց Անիին և սկսեց վերաբերվել հարազատ դստեր պես։Երեխան ծնվեց ճիշտ ժամանակին։ Առողջ և ամուր տղա լույս աշխարհ եկավ։ Գայանեն խնդրեց հարսին, որ երեխային իր հանգուցյալ ամուսնու անունը տան, Անին էլ դեմ չեղավ։Մի քանի ամիս ապրում էին երեքով, միմյանց օգնում, երբ վերադարձավ անառակ որդին, բայց ոչ միայնակ, նոր ընկերուհու հետ, ում որպես իր ապագա կին ներկայացրեց։
Գայանեն այդ պահին պատրաստ էր խեղ դել անպատասխանատու որդուն․Արմանն ասաց, որ սա նաև իր տունն է, և նա կարող է բերել, ում որ ցանկանա։ Իսկ երբ խեղճ կինը տեսավ, որ Անին հավաքում է իրերը, ուղղակի վռնդեց որդուն՝ նորահայտ ընտրյալի հետ միասին, խորհուրդ տվեց գնալ այնտեղ, որտեղից վերադարձել է։Արդեն երկար ժամանակ է, ինչ որդին այլևս գյուղ չի եկել, գիտենք, որ երբեմն զանգում է մորը, բայց ոչ մի կերպ չի օգնում ընտանիքին։
