Աղջիկը պատրաստվում էր ամուսնանալ և մորը հարցրեց.
-Մայրի՛կ, ինչ պետք է անեմ, որպեսզի լավ կին լինեմ ամուսնուս համար:Ի պատասխան մայրն ասաց. -Դու պետք է աշխատասեր լինես, տունը մշտապես մաքուր պահես, ցանկապատը ներկես, նաև համով բաներ պատրաստես:
Հարսանիքից հետո աղջիկը գիշերն արթնացնում է սկեսրոջը և ասում. -Մայրի՛կ, արի՛ գնանք տունը դրսից ներկենք: -Ի՞նչ ես խոսում, դրսում գիշեր է,- պատասխանում է սկեսուրը: -Ոչի՜նչ, արի՛ գնանք, աշխատել է պետք,- պնդում է հարսը:-Բայց մենք վրձին չունենք: -Ոչի՜նչ, հայրիկի մորուքը կկտրենք և մեզ համար վրձին կպատրաստենք:
Հարս ու սկեսուր այդպես էլ արեցին: Առավոտյան տնակը դրսից ներկված էր: Հաջորդ գիշերը ամեն ինչ կրկնվեց. -Մայրի՛կ, արի՛ այսօր էլ ցանկապատը ներկենք,- ասում է հարսը:Սկեսուրը նորից պատասխանում է, որ համապատասխան վրձին չունեն: -Ոչի՜նչ, հայրիկի բեղերը կկտրենք և կներկենք:
Առավոտյան ցանկապատն ամբողջովին սպիտակ էր, միայն թե սկեսրայրը բարձրացել էր ծառը և չէր իջնում: Երեկոյան, երբ նորափեսան տուն եկավ, տեսավ, որ հայրը նստած է ծառի վրա և ասաց.-Հայրի՛կ, ինչո՞ւ ես ծառը բարձրացել, ցած իջի՛ր:
Ի պատասխան՝ հայրը բղավում է.-Դու որտեղի՞ց ես այդ աշխատասեր «վարակ»-ին գտել: Առաջին օրը տնակը ներկելու համար մորուքս կտրեց, երկրորդ օրը ցանկապատը ներկելու համար բեղերս կտրեց, իսկ այսօր ինչ-որ բան թխել է ուզում, իսկ տանը ոչ մի հատ ՁՈՒ չկա:
